Skrautlegt ár í Hollandi

Þetta tímabil hér í Svíþjóð er annað tímabilið mitt í Evrópuboltanum. Hér er vel staðið að öllu, þjálfarinn mjög fær og hefur kennt mér margt. Undirbúningur fyrir leiki er mjög góður og heilt yfir fagmannlega staðið að flestum hlutum.
Fyrra tímabilið mitt erlendis (ath erlendis, ekki í útlöndum) var í Hollandi tímabilið 2005-2006. Ég hef nokkuð oft verið spurður að því hvernig það gekk og hvernig var. Best að segja frá þessu tímabili, því það var ansi skrautlegt. Fólk heldur oft að um leið og einhver segist vera í atvinnumennsku þá sé hann í toppmálum að gera eitthvað spennandi. Þetta tímabil sannaði fyrir mér að grasið er ekki alltaf grænna hinu megin. Lífið sjálft í Hollandi var reyndar skemmtilegt og gaman að kynnast nýjum hlutum, körfuboltahliðin var hins vegar í rugli.

Æfingarnar voru bara grín, þjálfarinn var í annari vinnu og mætti iðulega of seint, stundum mætti hann alls ekki. Við æfðum í íþróttahúsum sem voru fáránlega léleg og varla upphituð sum hver. Eitt þeirra var svo lítið að karfan hékk á múruðum veggnum og því algjör óþarfi að hafa línu til að merkja hvar þú værir kominn útaf vellinum, veggurinn var bara útaf. Það var því stórhættulegt að sækja upp endalínuna, minnsta snerting þýddi að þú rispaðir þig duglega. Menn lærðu á þetta og byrjuðu því bara að leyfa mönnum að fara endalínuna, því var auðvelt ef þú vildir líta vel út á æfingu að sækja þangað, þar var opin leið því enginn vildi meiða þig.
Dæmi um æfingu hjá okkur var hin sígilda "átta" hana þekkja allir körfuboltamenn, hún er sáraeinföld og hundleiðinleg. Snýst einfaldlega um að þrír menn senda á milli sín og hlaupa aftur fyrir manninn sem þeir senda á. Þetta gátum við gert í allt að klukkutíma því við áttum að gera 150 sendingar með sniðskotum inná milli án þess að boltinn snerti gólfið. Það mistókst oft og því byrjað uppá nýtt. Einu sinni fór svo til öll æfingin í þetta, djöfull var þetta leiðinlegt.

Ótrúleg staðreynd hjá atvinnumannaliði er að við vorum ekki með nein kerfi fyrstu vikur deildakeppninnar, og ekkert skipulag. Leikstjórnandinn okkar tók það að sér eftir smá tíma að búa til eitt kerfi til að hlaupa. Við báðum um kerfi á endanum og það var lítið mál að redda því sagði þjálfarinn, hann mætti galvaskur nokkrum dögum seinna með kerfi þar sem ég átti að senda blindandi sendingu aftur fyrir bak á einhvern sem ætti að skora. "Lenny, u can pass the ball, u will surprise them with this pass". Ég gat ekki annað en brosað.

Einhver kaninn bað um að fá að scouta (sem þýðir einfaldlega að skoða leikmenn og kerfi) hitt liðið, það gæti hjálpað okkur. Því var svarað með að sýna gamlan leik frá fyrra tímabili, liðið sem sýnt var hafði bæði skipt um flesta sína leikmenn og þjálfara. Við hefðum því allt eins getað horft á White Men Cant Jump, það hefði hjálpað meira. Þjálfarinn tók þetta til sín og ákvað að halda fund með leikmönnum, þar sem fara átti yfir leik liðsins og næstu andstæðinga. Það endaði hinsvegar bara í góðu partýi þar sem einhverjir af þeim leikmönnum sem þekktu þjálfarann tóku með sér bjór á videofundinn! Þið sjáið væntanlega að þetta skilaði litlu.
Svona gekk veturinn með mörgum ótrúlegum uppákomum, sumar þeirra eru þess eðlis að ekki er við hæfi að segja frá þeim. Við vorum sektaðir af þeirri einföldu ástæðu að við vorum lélegir, það var ekki í samningum heldur fannst forsetanum það bara. Liðið borðaði svo yfirleitt á McDonalds fyrir og eftir leik, svona til að tryggja að örugglega ekki neitt væri í lagi.

Við enduðum að mig minnir í neðsta sæti. Gátum ekki neitt miðað við mannskap. Þetta kenndi mér margt, sumt af því tók svolítinn tíma að læra en þetta var a.m.k. ágætis sýnikennsla hvernig á ekki að gera hlutina. Ég hefði að sjálfsögðu getað gert margt mun betur sjálfur en einhvern veginn var þetta tímabil algjör tímasóun. Ég hef aldrei, hvorki fyrr né síðar heyrt neitt í líkingu við þetta lið. Öll íþróttalið sem eyða peningum í starfið vilja gera vel. Ég lít því á þetta ár sem einstakt dæmi. Veit ekki hvort ég á að vera þakklátur fyrir það.

En ég fékk a.m.k. góðar sögur til að segja félögunum, held ég sleppi að segja börnunum frá þessu liði.